Pa-Cha-Da - ปะฉะดะ

เรียกได้ว่า ไม่ผิดหวัง กับหนังเรื่องนี้ เพราะไม่ได้คาดหวังแต่แรกอยู่แล้ว

ขอยืมคำพูดจากเชฟวินแมนท์ "ตั้งแต่เกิดมา อันนี้เหี้ยมาก"

การทำหนัง เหมือนเอาตีนเขี่ยๆมาให้เราดูยังไงไม่รู้เลยครับ บทหนังมันเหมือนจับโน่นเอานี่มายำมั่วๆเละไปหมด ซึ่งจริงๆมันก็มีเส้นเรื่องแหละ ถ้าทำดีๆมันก็ออกมาดีกว่านี้ได้ แต่อันนี้คือ มั่วมาก จะไปทางหนังครอบครัวดูตลกๆ ก็ไม่ใช่เพราะมียิงกัน มีฉากเซ็ก จะขายโป้ด้วย พูดคำหยาบ จะไปทางดราม่าเลยก็ไม่ได้เพราะใส่มุกปัญญาอ่อนๆมาดูถูกคนดูตลอด จะไปตลกก็ไม่ได้เลย เพราะนั่นแหละ มุกอะไรใส่มาอะ? คืออย่างงี้นะ รู้สึกเหมือนทำมาแล้วจะขายว่า เออ เอาเปิ้ล ทุมราช เอาก้องห้วยไร่มา แล้วยังมีนุ๊กปายอีก เนี่ยมาดูกันเร็ว.....มันแค่นั้นเลยครับ ไม่ได้ให้อะไรเลยกับคนดูนอกจากรู้สึกเสียดายเวลา(อาจจะรู้สึกแบบนี้คนเดียวรึเปล่าไม่รู้นะ) แล้วก็รู้สึกว่า เออ คนรวยนี่มันก็ดีเนอะ เอาเงินมาละลายกับอะไรแบบนี้ได้ 

ที่รู้สึกโกรธจริงๆคือ เออ มึงทำอย่างเงี่ยมาให้กูดูเนี่ยนะ? ดูไปขนลุกไปทั้งเรื่องกับบทพูดบ้างกับการแสดงบ้าง เหมือนแบบเงินมันเหลือก็เลยทำหนังไปงั้นๆอะ จริงๆมันไม่น่าจะเรียกว่าหนังได้ด้วยซ้ำแบบนี้ 

การแสดงเนี่ย ตัวน้องผู้หญิงที่เหมือนเขาคัดคนหน้าตาสวยๆมาเล่น อันนี้เล่นดีนะ ส่วนตัวหลักนั้น เล่นแข็งมาก เหมือนไม่อยากมาเล่น มีเปิ้ลปทุมราช พี่เต๋า อา วอ พวกตัวรองรุ่นใหญ่ๆ ที่รู้สึกว่าเล่นได้เป็นนักแสดง เข้าใจนะว่าเอาศิลปินมาขายเขาอาจจะไม่ใช่นักแสดง แต่การกำกับนั้นมันช่วยได้ อย่างน้อยก็น่าจะทำให้รู้สึกว่าไม่ได้ทำไปงั้นๆ สักหน่อย อันนี้งานเด็กมหาลัยยังดีกว่าเลย 

เรื่องเพลงประกอบ อันนี้ตีนเขี่ยของจริง ลอกเพลงโน่นเพลงนี้มาใส่ ลอกเพลงอินเซ็ปชั่นมาใส่แบบทุเรศเลย อันนี้แย่มาก อาจจะเป็นเพราะงบน้อยหรืออะไรไม่รู้นะ แต่มันก็ไม่ใช่ข้ออ้างให้มาดูถูกคนดูเนอะ ถ้างบน้อยกดเสียงซินลากยาวตัวเดียวมาให้ฟังยังดีซะกว่าไปลอกงานเขามาทั้งดุ้น อันนี้เหี้ยเกิ๊น

2 เรื่องที่จะชมคือ 1.พวกฉาก พร็อพ งานอาร์ต ดูดี สวยใช้ได้ ไม่ขี้เหล่เลย ถึงแม้ว่าจะจัดแสงและถ่ายออกมาได้ดูราคาถูก แต่ก็เห็นถึงความตั้งใจทำในส่วนนี้

2.การดำเนินเรื่องถึงแม้ว่าจะเละ แต่มีจุดเริ่มเรื่องและสามารถไปถึงจุดจบเรื่องได้