Wai Noom 2544 - วัยหนุ่ม 2544
หนัง WAI NHUM 2544 ‘ข้าพเจ้าเป็นผู้มีกรรมเป็นของตัวเองจึงต้องรับผลกรรมนั้น...’ เผือก เด็กสลัมที่เลือกเกิดมามีค่าเท่าคนอื่นไม่ได้จนต้องยอมนิ่งยอมเป็นเหยื่อให้คนอื่นรังแกมาตลอดเพื่อให้ ตัวเองได้ใช้ชีวิตอยู่ในสังคม...จนกระทั่งวินาทีที่เขาตัดสินใจผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตเพื่อรักษาศักดิ์ศรีแม่ที่ เลี้ยงดูเขามาตามลำพังตั้งแต่เด็กด้วยการขายยา แต่เมื่อถูกส่งตัวมายังคุกวัยหนุ่ม เผือกจึงได้รู้ว่าโลกหลังกำแพงใบนั้นไม่ต่างจากกองขยะรวมเดนคนที่ถูกทิ้ง จากสังคม มันมืดมนและโหดร้ายกว่าโลกแห่งความจริงที่เขาเพิ่งจากมาโดยสิ้นเชิง แม้เผือกจะโชคดีที่ได้รับมิตรภาพข้างในนั้นจาก มะเดี่ยว กอล์ฟ และฟลุ๊ค แต่พวกเขาทุกคนก็ต้องคอยเอาตัว รอดจากขาใหญ่อย่างเบียร์และบอยที่ต้องการอยู่สูงสุดในวัฏจักรอุบาทว์แห่งนั้น ความฝันที่จะชดใช้กรรมจนหมดแล้วกลับออกไปเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้งเริ่มเลือนราง เหลือเพียงแค่ความ หวังที่จะอยู่รอดไปถึงวันพรุ่งนี้สถานการณ์บีบคั้นให้เผือกตัดสินใจอีกครั้งว่าเขาจะไม่ยอมเป็นเหยื่ออีกต่อ ไปแม้ต้องใช้ชีวิตที่เหลือด้วยผลกรรมครั้งใหม่ก็ตาม
Wai Noom "I am the owner of my karma, and I must bear its consequences…" Phuak, a boy from the slums, could never choose to be as valued as others, so he stayed silent, letting himself be a target for others just to survive in society. But in one defining moment, he makes a life-altering mistake to protect the dignity of his single mother who raised him alone since childhood—by turning to drug dealing. When he's sent to prison as a young man, Phuak realizes that the world behind bars is no different from a trash heap, a dark and brutal realm of outcasts. Though he finds companionship in Madiao, Golf, and Fluke, they all must constantly guard themselves against Beer and Boy, who dominate the vicious hierarchy within. His dream of paying off his karma and starting anew begins to fade, leaving only the hope of surviving each day. In the end, Phuak is forced to make another choice: he refuses to be a victim anymore, even if it means facing the consequences of a new round of karma for the rest of his life.
ถามว่ามันสุดไหม คิดว่ามันยังไปได้มากกว่านี้ แต่เท่าที่ให้มาขนาดนี้ก็ถือว่าเต็มอิ่มใช้ได้สำหรับ วัยหนุ่ม 2544
ที่บอกว่ามันไปได้มากกว่านี้คือ รู้สึกว่ามันแตะประเด็นทางสังคมไปแล้ว และทำได้ดีนะ ทำถึง แต่ว่ามันต้องอีกนิดนึงอะ ยังไปไม่สุด คือชีวิตพระเอก ชื่อ "เผือก" มันรันทดจริง แต่มันน่าจะขยี้ความรันทดให้มากกว่านี้อีกนิดนึง ให้รู้สึกว่าสังคมกดทับมากกว่านี้อีก แต่มันเน้นที่คุก แล้วในคุกก็เน้นมิตรภาพมากไปหน่อยยังรู้สึกว่าเผือกซึ่งเป็นตัวเอกรันทดไม่พอ ตัวที่เป็นlgbt ยังดูรันทดกว่าอีก ทีนี้เรื่องบทก็แอบๆติดตรงเผือกเข้าไปแล้วซี้กับหัวหน้าแก๊งเร็วและมาก เกินพวกเอ็กซ์ตร้า ซึ่งจริงๆเขาทำซีนที่เผือกได้รับการยอมรับเพราะทำบางอย่างไป แต่พอดีกว่าซีนนั้นมันดูใหญ่ไม่พอเลยอาจจะรู้ว่า เหตุใดกันหนา เผือกพึ่งเข้ามา แต่ดูมีบทบาทในแก๊งจัดๆ แต่รวมๆถึงว่าทำได้ดี เหมาะแก่การที่โรงคนเต็ม
ด้านงานภาพและเสียงทำได้ดีมาก มีติดเล็กๆน้อยๆซึ่งมองข้ามได้สบายๆเพราะรวมๆมันดี
ด้านงานแสดง อันนี้ชอบเลยนะ เล่นดีมากทุกคนแต่อาจจะดูโดดๆจากตัวประกอบเอ็กซ์ตร้าไปบ้าง เพราะอันนั้นเขาของจริง เล่นแบบเป็นธรรมชาติชีวิตจริง แต่นักแสดงมันเป็นศาสตร์ภาพยนตร์ไง555 ก็พอเข้าใจได้ แต่ฝีมือการแสดง เด็ดทุกคน แต่แอบติดๆ พี่เป้ อารักษ์ เล็ก ตรงแกไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่แต่ก็ถือว่าได้อยู่ แต่ที่ชอบสุดคือ ฝรั่ง ชอบตอนท้ายๆที่เป็นฉากนั่งคุย รู้สึกเลยว่าเป็นเด็กมีปัญหาจริง ทั้งสายตาท่าทาง เล่นได้ดีมากโดยไม่ต้องใช้บทพูดยาวเหยียด แต่บทที่ไม่ชอบเลยคือบทหัวหน้าผู้คุม มันดูมั่วๆไงไม่รู้ สรุปจะดีหรือจะเลวหรืออะไรยังไง มันไม่เคลียร์
สรุปรวมๆให้ชอบนะเรื่องนี้ ตั้งแต่เปิดเรื่องเลย ถึงแม้จะรู้สึกยังไม่สุดแต่มันดีระดับไปฉายต่างประเทศแบบไม่อายใครได้เลย งานภาพก็ทำได้ดีมากๆ เนื้อเรื่องดำเนินไปได้ของมัน บทสรุปก็ไม่เลว แม้จะทำพาร์ทดราม่าชีวิตคนไม่สุดเท่าที่ควร แต่ก็ถือว่า ใช้ได้ เอาใจไป
สรุปผลวิจารณ์หนัง