Finding Dory - ผจญภัยดอรี่ขี้ลืม

          Finding Dory เปิดเรื่องอย่างค่อนข้างหม่นเศร้า ว่าด้วยเรื่องของเจ้าลูกปลาน้อย Dory ที่ป่วยเป็นโรคความจำสั้นจนต้องพลัดหลงกับพ่อแม่ของตัวเอง วันแล้ววันเล่าเจ้า Dory ไล่ถามไถ่หาพ่อแม่ตัวเองจากสัตว์ตัวอื่นๆ ในท้องมหาสมุทร แต่ก็ไม่สามารถกลับบ้านได้จนานวันเข้าจนเติบโตมันก็หลงลืมไปแล้วว่ามันพลัดหลงจากใคร หลงลืมว่าตัวเองกำลังหาอะไร รู้แค่เพียงว่าตัวเองชื่อ Dory และเป็นปลาขี้ลืมตัวหนึ่ง มีเพื่อนเป็นปาร์การ์ตูนพ่อลูกอย่าง Marlin และ Neo ที่ต้องคอยตามดูแลไม่ให้ปัญหาเรื่องความทรงจำสั้นของ Dory ก่อปัญหาให้ตัวเธอเองคือใครๆ ต้องวุ่นวาย จนวันหนึ่ง Dory เกิดระลึกขึ้นมาวูบหนึ่งได้ว่าเธอเคยพลัดหลงจากพ่อแม่เธอ การเดินทางเพื่อตามหาพ่อแม่ของเธอซึ่งความหมายทาบทับกับการตามหาว่าเธอเป็นใครนอกจาก Dory ปลาขี้หลงลืมตัวหนึ่งจึงได้เริ่มต้นขึ้น

          สิ่งหนึ่งที่เราคาดหวังได้เสมอจากงานภาพยนตร์อนิเมชั่นนอกจากงานสร้างสรรค์ที่สวยงามเพลิดเพลิน คือการรีเสิร์จสร้างตัวละครที่มีมิติน่าสนใจ บทภาพยนตร์ที่แข็งแรง และแก่นสารของเรื่องที่มีคุณค่าที่ไปไกลกว่ากลุ่มเป้าหมายหลักอย่างเด็กๆเช่นเดียวกับ Finding Dory ที่มีประเด็นน่าสนใจอย่างมากว่าด้วยความบกพร่องไม่สมบูรณ์บางอย่างที่ทำให้เรารู้สึกแปลกแยกและมีปัญหากับคนในสังคมที่เราสังกัด และการให้ค่ากับมิตรภาพที่คอยยืนหยัดอยู่เคียงข้างคนที่เรารักอย่างอดทนเข้าใจ การแก้ปัญหาที่คือการเผชิญหน้ากับต้นตอปัญหาไม่ใช่การวิ่งหนี โดยมีคนข้างๆ เป็นตัวแปรที่สำคัญ Finding Dory จึงหมายความได้ทั้งการที่ Dory ต้องตามหาตำแหน่งแห่งที่ของตัวเองโดยเผชิญหน้ากับมัน และการที่ปลาผู้มีความเป็นพ่อคอยห้ามปราม Dory อยู่เสมออย่าง Marlin ก็ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่เคียงข้างและแสดงความรักบนฐานของสิ่งที่ Dory เป็น

          ถึงแม้กระแสตอบรับดูจะดร็อปลงมาจากภาคแรกสุดคลาสสิคอย่าง Finding Nemo (2003) อยู่พอสมควร แต่ในด้านคุณภาพโดยตัวมันเอง Finding Dory ก็มีความครบรสทั้งความคิดสร้างสรรค์และแก่นสารที่น่าสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว