The Travelling Cat Chronicles - ผม .แมว .และการเดินทางของเรา

[รีวิว] - The Travelling Cat Chronicles - ผม แมว และการเดินทางของเรา
--- 8.5/10 ---
น่ารัก อบอุ่น ดูแล้วคิดถึงแมวที่บ้านเลย
“หนังที่อาจทำให้ทาสแมวและหลายๆ คน น้ำตาซึม”

ขึ้นชื่อว่าหนังญี่ปุ่น ก็มักจะทำให้ซาบซึ้ง พยายามบีบคั้นน้ำตาเราอยู่เสมอๆ และ The Travelling Cat Chronicles ก้เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ทำให้เราน้ำตาซึมได้เช่นกัน

หนังว่าด้วยเรื่องราวของความผูกพัน ความสัมพันธ์ ระหว่างแมวชื่อ “นานะ” และเจ้าทาสชื่อ “ซาโตรุ” เมื่อเขามีความจำเป็นที่เลี้ยงนานะต่อไปไม่ได้แล้ว เขาจึงออกเดินทางตามหาผู้ที่เหมาะสมจะเลี้ยงมัน แต่ระหว่างทางทำให้เขาได้นึกถึงเรื่องราว ระลึกถึงอดีต มิตรภาพ และความรัก

ดูจากตัวอย่างคงพอจะเดากันได้แล้วว่า หนังเรื่องนี้ไม่ใช่หนังตลกเฮฮาแน่นอน มันคือหนังดราม่าเคล้าน้ำตา ที่ช่วงแรกของหนังจะพาเราไปรู้จักกับนานะ และทาสที่ชื่อ ซาโตรุ โดยจะมีการเล่าเรื่องย้อนอดีตให้เราฟัง ให้เห็นถึงความน่ารักของเจ้าแมวตัวนี้ ซึ่งมันจะค่อยๆ ทวีความน่ารักของเจ้าแมวตัวนี้ไปเรื่อยๆ โดยในช่วงแรกหนังค่อนข้างจะดำเนินเรื่องย้อนอดีตได้น่าเบื่อและช้ามาก มากถึงมากที่สุด ซึ่งเข้าใจแหละส่วนนี้อยากให้เห็นความสัมพันธ์ของตัวพระเอกกับเพื่อนๆ กับคนรู้จัก แต่มันช้าไป ช้าจนเกือบง่วงเลย และหนังจะดำเนินเรื่องแบบนั้นตัดสลับปัจจุบันตลอดครึ่งช่วงแรก จนเราเกือบลืมเหตุการณ์ปัจจุบันไปเลย

กว่าจะผ่านช่วงนั้นมาได้ก็ปาไปครึ่งเรื่อง แต่หนังมันเริ่มเข้ารูปเข้ารอยและสนุกตรงนี้แหละ หนังเริ่มกลับมาโฟกัสกับเหตุการณ์ปัจจุบัน เราจะได้เห็นความสัมพันธ์และความน่ารักของนานะกับซาโตรุมากขึ้น โดยเฉพาะนานะนี่แหละ ซึ่งมันแสดงได้เก่งมาก มันแสดงได้ตรงกับเหตุการณ์ตรงหน้าและเสียงพากย์ตรงนั้น แน่นอนว่าจะชมแมวอย่างเดียวก็ไม่ถูก ต้องชมทีมงานทุกคน ที่ทำให้มันออกมาในรูปแบบนั้นได้ หลายๆ ฉากก็น่าเหลือเชื่อว่ามันเล่นออกมาได้ขนาดนั้นเลยหรอ เจ้านานะ มันอาจได้รางวัล “นักแสดงนำแมวยอดเยี่ยม” ก็เป็นได้ (ถ้ามันมีนะ) หนังทำให้เราเชื่อความสัมพันธ์และความผูกพันของ นานะกับซาโตรุได้ดีเลยทีเดียว เราเชื่อแบบเชื่อจริงๆ เลยว่าทั้งคู่รักกัน ซึ่งฉากที่พวกเขามีความสุขเราก็ยิ้ม และฉากที่พวกเขาทุกข์เราก็เศร้าใจ เจ็บปวดไปตามๆ กัน ยิ่งฉากพีคๆ เล่นเอาเราจุกๆ น้ำตาซึมได้เลย ถึงแม้มันจะเป็นการแสดงของสัตว์ก็ตาม

สรุปคือหนังเรื่องนี้ เซอร์วิสทาสแมวไม่ใช่น้อย ดูแล้วหมั่นเขี้ยวชะมัด ประเด็นดราม่าก็ทำได้ดีและอินกับมันไม่ใช่น้อย ดูจบแล้วอยากกลับกอดแมวทุกตัวที่เจอระหว่างทางกลับบ้านเลยทีเดียว