Loving Vincent - ภาพสุดท้ายของแวนโก๊ะ
หนัง Loving Vincent หรือชื่อไทยว่า ภาพสุดท้ายของแวนโก๊ะ ภาพยนตร์เชิงชีวประวัติ ที่บอกเล่าเส้นทางชีวิตของศิลปินคนดัง “วินเซนต์ แวน โก๊ะ” หนึ่งในศิลปินชาวฮอลแลนด์ผู้ทรงอิทธิพลมากที่สุดคนหนึ่งของโลก เจ้าของเทคนิคภาพวาดที่เน้นการใช้สีน้ำมันกับจังหวะแปรงอันมีเอกลักษณ์ ซึ่งหนังเรื่องนี้ได้นำเอาเทคนิคการวาดภาพของแวน โก๊ะ มาดัดแปลงและใช้ในหนังมากกว่า 65,000 เฟรม ทั้งยังใช้สีน้ำมันไปทั้งสิ้น 3,000 ลิตร และผ้าใบแคนวาสมากกว่า 1,000 ผืน
Loving Vincent A feature film about the life and mysterious death of Vincent Van Gogh.
รีวิววิจารณ์หนัง (0)
ในภาพยนตร์สุดคลาสสิค Prix de Beaute (1930) ต้อนท้ายของเรื่อง Louise Brooks นักแสดงสาวไอคอนแห่งยุคสมัยที่รับบทเป็นสาวโรงงานผู้ก้าวมาสู่จุดสูงสุดในชีวิตอย่างการเป็นนางงามยุโรป และเข้าสู่โลกของการเป็นดาราภาพยนตร์ เธอถูกชู้รักหนุ่มบ้านนอกฆาตกรรมด้วยความหึงหวงคาห้องฉายหนัง ฉากดังกล่าวนำเสนอร่างไร้วิญญาณของเธอฟุบลงที่เบาะนั่ง ในขณะที่บนจอภาพยนตร์เธอยังคงมีชีวิต โลดแล่น ยิ้ม หัวเราะ เปรียบเหมือนดั่งภาพยนตร์คือสิ่งประดิษฐ์ที่ทำให้มนุษย์เป็นอมตะ เป็นเครื่องบันทึกชีวิตที่สามารถทำให้ผู้จากลายังคงเคลื่อนไหวได้ราวกับยังมีชีวิต
เฉกเช่นเดียวกันกับใน Loving Vincent ภาพยนตร์ที่อุทิศชุบชีวิตศิลปินอัจฉริยะผู้อาภัพของโลกอย่าง วินเซนต์ แวน โก๊ะ โดยการสืบเสาะไปถึงสาเหตุการจบชีวิตลงอย่างน่าเศร้าในช่วงสุดท้ายของชีวิตแวนโก๊ะ หนังพาเราไปสัมผัสชีวิตของแวนโก๊ะอย่างใกล้ชิด ได้เห็นความขัดแย้งทั้งในตัวเองและความเป็นคนชายขอบของยุคสมัยผ่านทางสังคมคนรอบตัวเขา พาเราเข้าไปสำรวจเรื่องราวหม่นเศร้าอันนำไปสู่โศกนาฏกรรมของชายผู้โลกไม่รักยามเขามีชีวิต แต่กลับเป็นแรงบันดาลใจที่สำคัญที่สุดคนหนึ่งในประวัติศาสตร์ศิลปะ หลังจากที่เขาได้จากโลกนี้ไปเสียแล้ว
สิ่งที่งดงามที่สุดของหนังเรื่องนี้คือการเล่าเรื่องผ่านเทคนิคการวาดสีน้ำมันโดยมีฝีพู่กันของแวนโก๊ะเป็นต้นแบบ แสดงถึงความศรัทธาบูชาต่อแวนโก๊ะอย่างแท้จริงและเป็นการชุบชีวิตแวนโก๊ะมาโลดแล่นในจอภาพยนตร์ได้อย่างสมศักดิ์ศรี
Loving Vincent ไม่ใช่เพียงภาพยนตร์ที่จะเป็นที่รักเมื่อเราได้สัมผัสถึงความตั้งใจของเหล่าผู้สร้างที่ได้ทำเพื่อศิลปินที่พวกเขารัก แต่ชีวิตของแวนโก๊ะจะเป็นที่รักมากขึ้นแม้ในกลุ่มคนที่ไม่ได้รับอิทธิพลจากแวนโก๊ะเท่าไหร่ แต่นี่คือการนำเสนอประเด็นสากลที่ดำรงอยู่ทุกยุคทุกสมัย เรื่องของคนผู้มีความรักและความฝันในสิ่งที่ทำ แต่กลับไม่มีตำแหน่งแห่งที่สำหรับตัวเอง เรื่องของคนชายขอบที่พยายามต่อสู้กับความทุกข์ทั้งภายในและภายนอกและจบลงด้วยความเศร้า แต่จะมีสักกี่คนที่ความเศร้าอันสาหัสในชีวิตจะสามารถงดงามได้เท่ากับแวนโก๊ะ ไม่ว่าจะเป็นผลงานของตัวเขาเองที่เป็นหมุดแรงบันดาลใจสำคัญของโลกศิลปะ หรือจะเป็นภาพยนตร์เรื่องนี้ที่อุทิศให้ชีวิตของเขาได้อย่างงดงามกินใจเหลือเกิน
ภาพยนตร์จากภาพวาดที่เล่าเรื่องแวนโก๊ะห์ - รีวิว Loving Vincents ฉนับ”เด็กเดินตั๋ว” No Spoiled
เด็กเดินตั๋วรู้สึกเหมือนโดนมนต์สะกดจากโปสเตอร์หนังเรื่องนี้ และชื่อหนัง ต้องเป็นหนังเกี่ยวกับความรักของ วินเซนต์ แวนโก๊ะจิตรกรชื่อดังระดับโลกแน่ๆ แต่พอดูตัวอย่างภาพยนตร์ยิ่งงงงวยเข้าไปใหญ่ มันคืออะไรกันนะ เป็นอนิเมชั่นหรืออัตชีวประวัติหรือคืออะไรกัน ตัวอย่างหนังและโปสเตอร์ดูอาร์ตมาก อย่างกับภาพวาด... เด็กเดินตั๋วเลิกพิจารณาข้อสงสัย แล้วไปดูให้มันรู้แล้วรู้รอดเสีย... เรื่องนี้หาดูนอกเมืองยากหน่อย มีเฉพาะบางโรงเท่านั้น เช็คดูรอบดูโรงดีๆก่อนไปเด้อ เดี๋ยวฟาวล์จะเคว้งคว้างเอา
ความโดดเด่น ใหม่ สะดุดตาของเรื่องนี้คือวิชวลที่มีงานสร้างที่เป็นเอกลักษณ์มากๆ คือหนังเรื่องนี้ใช้จิตรกรวาดภาพแบบเฟรมต่อเฟรม (คล้ายๆ สต็อปโมชั่น) เป็นภาพสไตล์แวนโก๊ะเลยอ่ะ( impressionist หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ) แต่ต้องขอออกตัวก่อนเลยว่าในความว้าวนี้ เด็กเดินตั๋วมีความรู้ด้านภาพวาด จิตรกรรมน้อยมาก และมีความรู้เกี่ยวกับประวัติแวนโก๊ะน้อยมากๆ (รู้แค่ว่าเขาซึมเศร้าและตัดหูตัวเอง)
ดูไปสักพักจากความว้าว ความใหม่เป็นความลายตาแทน รอยแปรงพู่กันยุบยับ ยุกยิกจนปวดหัวหนักมาก แต่ดูสักพักก็เริ่มชิน เริ่มอยู่ได้ ภาพเป็นแบบในตัวอย่างหนังทั้งเรื่องเลยหล่ะ แปลกใหม่และเก๋ไก๋มาก จะบอกว่าเป็นอนิเมชั่นก็ใช่เลย แต่ที่แน่ๆ ไม่ได้เป็นแบบการ์ตูนเลย ดูมีความเป็นหนังสูงมาก จนเป็นวิชวลที่ให้อารมณ์ที่แปลกมาก แทบจะสะกดและสวยทุกเฟรม อารมณ์แบบว่ากด pause ตรงไหน ก็สวย compose ได้ราวภาพวาดใส่กรอบตั้งแขวนได้ทุกเฟรมเลย ทั้งภาพ ทั้งสี
แต่นอกจากเรื่องวิชวลชวนดูที่ดีงามแล้ว เนื้อเรื่องก็เป็นอะไรที่ทำให้เราได้รู้จัก และ “รู้สึก” ถึงความเป็นแวนโก๊ะได้มากขึ้น เรื่องนี้ไม่ได้ชี้ผิดชี้ถูก ไม่ได้ให้ความกระจ่างแจ้งจัดเจนว่าเป็นอัตชีวประวัติชีวิตของแวนโก๊ะใดๆ ทั้งสิ้น เป็นเพียง “มุมมอง” จากหลักฐานต่างๆ จากบันทึก จากบุคคลต่างๆ ให้เราได้เข้าไปรู้จักแวนโก๊ะผ่านมุมมองเหล่านั้น ผ่านเส้นเรื่องหลังจากที่แวนโก๊ะตายไป ถ้าจะพูดง่ายๆ คือคล้ายๆ หนังราโชมอนที่มีหลากหลายมิติความจริง แต่เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับแวนโก๊ะทั้งสิ้น แบบว่าดีงามมาก เราได้รับรู้ความรู้สึก เข้าใจการเป็นแวนโก๊ะเลย และซึมซับความมุ่งมั่น ความเป็นศิลปินเข้าไปและอินกับหนังเรื่องนี้มากๆ
เป็นหนังที่ดีงามอีกเรื่องที่ได้ดูภายในปีนี้เลยก็ว่าได้ เป็นอนิเมชั่นในดวงใจในปีนี้ไม่ต่างจาก COCO เลย (มันคนละแนวนะ เอามาเทียบกันไม่ได้) ได้ดูในโรงหนังนับว่าคุ้มค่า ได้คุณค่าความเป็นศิลปะมากๆ ยิ่งตอนจบแทบร้องไห้ และปวดใจตามเลย
- เด็กเดินตั๋ว -
สรุปผลวิจารณ์หนัง