The Nursery - เนอสเซอรี่เลี้ยงผี
หนัง The Nursery หรือชื่อไทยว่า เนอสเซอรี่เลี้ยงผี ในช่วงปลายราชวงศ์หยวน ผู้คนนิยมกินเนื้อกันอย่างแพร่หลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื้อของเด็กทารก หมู่บ้านหลินถาง ที่อยู่ติดกับแม่น้้าฮวาย ได้รับความเดือดร้อนจากเหล่าทหารที่เคลื่อนทัพผ่านมาและเข้ายึดหมู่บ้าน ในคืนนั้นเอง ทหารได้จับเด็กทารกในหมู่บ้านมาทำเป็นอาหารเลี้ยงกองทัพ หลังจากนั้นเหล่าบรรดาแม่ที่สูญเสียลูก จึงทำพิธีเรียกวิญญาณของเด็กทารกที่โดนฆ่าให้กลับมาแก้แค้น ผ่านไปหลายร้อยปี เหมิง เส้าฮุย จิตรกรหนุ่มผู้ซึ่งเกิดในหมู่บ้านหลินถาง แต่ได้ย้ายออกมาอยู่เมืองใหญ่ตั้งแต่ยังเด็ก ด้วยการที่เค้าสูญเสียความทรงจำบางอย่างในวัยเด็กไป ทำให้เขาตัดสินใจกลับไปที่หมู่บ้านหลินถาง เพื่อตามหาความจริง โดยมี เหย่ จื่อเฟย (มิน พีชญา) แฟนสาวของ เหมิง เส้าฮุย ที่ออกติดตามคนรักเพื่อกลับไปที่ๆ เรื่องราวต่างๆ เริ่มต้น ทำให้ทั้งคู่ได้พบเจอกับเรื่องมากมาย และเบื้องหลังความลับอันด้ามืดก็ค่อยๆ เผยตัวออกมา
The Nursery (พัชนนท์ ธรรมจิรา / China, Thailand / 2016)
The Nursery เลี้ยงผี เป็นหนังทุนจีนที่ได้ผู้กำกับไทยที่เคยเห็นผลงานผ่านตามาแล้วอย่าง โคลิค เด็กเห็นผี (2006) และ ตีสาม 3D ตอน เกศสยอง (2012) อย่าง พัชนนท์ ธรรมจิรา มานั่งแท่นกำกับผีจีนและเขียนบทซึ่งอิงตำนานจีนที่เกี่ยวข้องกับการกินเนื้อเด็กของทหารจีนในสมัยก่อน ผูกเงื่อนปมและเกี่ยวโยงกับชีวิตของตัวละครพระเอกในปัจจุบันจนกลายเป็นเรื่องราวการตามหาความทรงจำวัยเด็กที่หายไปเพราะโศกนาฏกรรมที่แม่ของเขาทำไว้กับหมู่บ้านหลังจากสูญเสียลูกสาวซึ่งเป็นน้องสาวของพระเอกไป จนทำให้แม่ของเขาต้องไปยุ่งเกี่ยวกับมนต์ดำเพื่อที่จะได้วิญญาณลูกสาวคืนกลับมา
หนังดำเนินด้วยมุกผีที่เข้าท่าบ้างและน่ารำคาญบ้างสลับกันไป ฉากผีที่น่าจะติดตาที่สุดคงเป็นฉากผียายแก่ที่มีแต่ชุดยืนอยู่ไม่เห็นหัวเห็นตัวในตัวอย่างหนังนั่นแหละ นอกจากนั้นก็เป็นมุกหนังผีตุ้งแช่ซ้ำซากไร้ความพยายามที่จะออกแบบไปแทบทั้งเรื่อง แต่ปัญหาใหญ่ของหนังไม่ได้อยู่ตรงนั้น แต่เป็นบทหนังที่หลอกล่อคนดูด้วยการหักหลังไม่เหลียวแลไยดี การหักมุมที่การเชื่อมโยงกับตำนานคนกินเด็กมาตั้งแต่ต้นถูกตัดขาดปล่อยทิ้งไปโดยสิ้นเชิงทำให้หนังทั้งเรื่องพังพินาศไปกับเหตุการณ์น้ำท่วมซึ่งเป็นบ่อเกิดของความจริงทั้งหมดของเรื่องราวที่ตัวละครต้องเผชิญ การเล่นกับการตามหาความทรงจำของพระเอกก็มีเงื่อนไขที่ง่ายดายเสียเหลือเกิน ยิ่งไปกว่านั้นความผิดบาปของตัวร้ายที่เป็นต้นเหตุของความทุกข์ทนในชีวิตพระเอกทั้งหมดนั้นถูกสะสางได้อย่างง่ายดายเพียงการปลดปล่อยวิญญาณและอโหสิ แต่การที่กุเรื่องหลอกลวงเพื่ออำพรางความบาปช้าของตัวเองกลับไม่ได้ถูกเอ่ยถึงในตอนท้ายอย่างละเลย ทำให้ทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบของหนังเรื่องนี้จึงเป็นได้แค่หนังที่พยายามเหลือเกินที่จะมีอะไรแต่ทว่ากลวงเปล่า
ส่วน มิน พีชญา นักแสดงสาวชาวไทยที่ได้รับบทเด่นเป็นนางเอกและกุมความลับบางส่วนที่หายไปของพระเอกเอาไว้ก็ไม่ได้โดดเด่นอะไรนัก ถึงแม้การแสดงของเธอจะทำได้ดีตามมาตรฐาน แต่บทหนังและการจับจ้องตัวละครของเธอของผู้กำกับกลับไม่ส่งให้เธอสร้างเนื้อสร้างหนังให้ตัวละครแฟนสาวที่ต้องแบกรับหน้าที่ดูแลแฟนหนุ่มผู้ทุกข์ทนกับการตามหาความทรงจำที่หายไปมีมิติที่น่าติดตามขึ้นมาได้ แล้วยิ่งเสียงพากย์ไทยที่ใช้เสียงมินเองมาพากย์ทับบทพูดภาษาจีน น้ำเสียงของเธอที่ไม่เข้าร่องรอยกับทีมพากย์พันธมิตรสักเท่าไหร่ก็ยิ่งทำให้ตัวละครแข็งทื่อมากไปกว่าเดิม ส่วนที่ดีที่สุดจึงกลายเป็นความน่ารักสะสวยของหน้าตาและหยาดน้ำตาของเธอในฉากดราม่าเมื่อได้ลองปิดหูชม
สุดท้ายแล้ว ถ้าให้จัดอันดับหนังทั้ง 3 เรื่องของผู้กำกับคนเดียวกันนี้ The Nursery ที่ว่าโกอินเตอร์เรื่องนี้กลับกลายเป็นหนังที่มีความดีงามน้อยที่สุดของเขา เสียดายอยู่ที่ไม่มีโอกาสได้ดูเสียงจีนซับไตเติ้ลไทย อาจจะกลบร่องรอยความน่าเชื่อได้มากกว่านี้ และเสียง มิน พีชญา พูดจีนก็คงจะน่ารักไม่น้อย
สรุปผลวิจารณ์หนัง